Osteochondrose van de cervicale wervelkolom is een pathologie die vaker dan andere de oorzaak van nekpijn wordt. Het is belangrijk om de ziekte op tijd te diagnosticeren en de behandeling te starten, waaronder onder meer nekgymnastiek voor osteochondrose. Het helpt het spierkorset te versterken, de juiste houding te vormen en de ontwikkeling van mogelijke complicaties te voorkomen.
Diagnostiek en behandeling van cervicale osteochondrose
Men kan de ontwikkeling van de ziekte bij zichzelf vermoeden door het optreden van pijn, ongemak in het nekgebied, dat intenser wordt bij draaien, kantelen van het hoofd, langdurig verblijf in een ongemakkelijke positie, onderkoeling. Het is belangrijk om onderscheid te maken tussen osteochondrose van de cervicale wervelkolom en compressieneuropathie van de medianuszenuw. Experts van de medische universiteit zijn van mening dat in 48, 5% van de gevallen de diagnose verkeerd wordt gesteld.
Wat de behandeling betreft, wordt de grootste efficiëntie aangetoond door biologische producten in combinatie met speciale therapeutische en recreatieve gymnastiekoefeningen. Dergelijke conclusies werden getrokken door wetenschappers die de resultaten van hun onderzoek publiceerden in het Journal Georgian Medical News.
Fysiotherapie oefeningen voor de nek
Fysiotherapie voor cervicale osteochondrose omvat de volgende oefeningen:
- Hoofd kantelt. Ga rechtop staan of ga op een stoel zitten met een rechte rug. Kantel je hoofd langzaam naar je rechterschouder en voel de spanning van de nekspieren. Bevries een paar seconden roerloos in deze positie en voer de oefening in de andere richting uit, dat wil zeggen, kantel naar de tegenovergestelde schouder.
- Hoofd draait. Laat je hoofd zakken en probeer de uitsparing met je kin aan te raken - de halsader. Om het effect te versterken, kunt u met gekruiste borstels invloed uitoefenen op het achterhoofd. Om een paar seconden op het punt van de hoogste spanning te blijven hangen en dan het hoofd te draaien - eerst in de ene richting, de kin langs het bovenste deel van het borstbeen en dan in de andere.
- Optrekken en neerlaten van de schouders. Ga rechtop staan met je armen langs je lichaam en begin je schouders op te heffen en te laten zakken. Om het effect te vergroten, kunt u de belasting verhogen, en kleine halters helpen hierbij. Als alternatief kunt u plastic flessen vullen met water of zand.
- Cirkelvormige bewegingen met de schouders. Deze oefening lijkt erg op de vorige. Het enige verschil is dat de schouders niet op en neer hoeven te worden getild, maar in een cirkelvormige beweging gemaakt moeten worden. Hou je rug recht.
- Uitrekken. Ga rechtop staan of ga op een stoel zitten met een rechte rug. Plaats je gekruiste armen achter op je hoofd. Neem je hoofd naar achteren, terwijl je er tegelijkertijd weerstand aan biedt met je handen. Meet enkele seconden op het hoogste spanningspunt.
- Flexie. Dit is vergelijkbaar met de vorige oefening, alleen wordt deze in de tegenovergestelde richting uitgevoerd. Het is noodzakelijk om de gekruiste armen op het voorhoofd te plaatsen en het hoofd naar beneden te laten zakken, tegengesteld met de handen. Meet enkele seconden op het punt met de hoogste spanning.
Oefeningen moeten soepel en ongehaast worden uitgevoerd, op het ritme van de ademhaling. Als er hevige pijn of andere ongemakkelijke gevoelens optreden, onderbreek dan de lessen en raadpleeg hierover een arts.