Rugpijn

De meeste mensen hebben van tijd tot tijd rugklachten en ervaren pijn in de onderrug, nek of middenrug. In feite is rugpijn de meest voorkomende lichamelijke klacht bij de volwassen bevolking en de belangrijkste oorzaak van tijdelijke invaliditeit. Rugpijn kan mild of ernstig zijn, de pijn kan van korte duur zijn of chronisch.

Rugpijn omvat: spier- en peespijn, hernia, fracturen of andere rugklachten. Meestal hebben de redenen een lange geschiedenis. Meestal wordt rugpijn veroorzaakt door aandoeningen van de wervelkolom.

De structuur van de wervelkolom is ontworpen voor extreme belastingen. De structuur van de wervelkolom is stabiel genoeg om te lopen (staan) en flexibel genoeg om rompbewegingen uit te voeren.

Een gezonde wervelkolom heeft een langwerpige S-vorm gezien vanaf de zijkant, en heeft natuurlijke rondingen in de lumbale, thoracale en cervicale wervelkolom. De wervelkolom is het belangrijkste ondersteunende dragende deel van de romp. Bovendien beschermt de wervelkolom het ruggenmerg en de wortels van het ruggenmerg met zijn botstructuur, waardoor een normale innervatie van organen en weefsels wordt gegarandeerd.

Tussen elk van de 24 wervels bevinden zich tussenwervelschijven die een dempende functie vervullen.

Redenen

Rugpijn verwijst naar problemen die een persoon meestal voor zichzelf veroorzaakt. Rugklachten en rugpijn worden meestal veroorzaakt door slechte gewoonten die zich gedurende een lange periode hebben opgehoopt. Deze slechte gewoonten zijn onder meer: ​​

• Slechte houding
• Overspanning tijdens het werk
• Verkeerde houding aan het bureau of autorijden
• Herhaaldelijk strekken of strekken van de wervelkolom of abnormaal scherp opheffen van gewichten.

De resultaten van gewoontes verschijnen zelden onmiddellijk, maar vaker stapelen hun negatieve effecten zich op in de tijd. Een van de meest voorkomende soorten rugpijn is pijn die gepaard gaat met spanning in de spieren rond de wervelkolom. Meestal treden rugpijn geassocieerd met spanning, spieren op in de lumbale wervelkolom en in de cervicale wervelkolom. Als spierspanning wordt geassocieerd met het tillen van zware voorwerpen, kan de pijn ondragelijk zijn.

Soms treedt rugpijn op zonder duidelijke reden. In dergelijke gevallen praten ze over niet-specifieke rugpijn. Dergelijke pijn kan ontstaan ​​door verzwakte spieren die de dagelijkse stress niet aankunnen, zoals lopen, buigen en strekken. Bovendien kan dergelijke niet-specifieke pijn worden veroorzaakt door slecht slapen, algemene vermoeidheid of blootstelling aan stressvolle situaties.

Chronische pijn bij myofasciaal pijnsyndroom wordt veroorzaakt door plaatselijke spierspanning. Soms is deze plaatselijke spierspanning het gevolg van stress of andere emotionele problemen.

Zwangerschapis ​​vaak de oorzaak van de ziekte en dit komt zowel door hormonale veranderingen in het lichaam van de vrouw als door gewichtstoename en overmatige belasting van de wervelkolom en benen.

Verwondingen bij contactsporten, ongevallen en vallen kunnen ook rugklachten veroorzaken, variërend van lichte spierspanning tot ernstige verwondingen zoals de wervelkolom en het ruggenmerg.

Het is belangrijk om te begrijpen dat rugpijn een van de symptomen van de ziekte is en geen diagnose. Medische aandoeningen die rugpijn kunnen veroorzaken, zijn onder meer: ​​

Mechanische problemen: mechanische problemen houden verband met de bewegingen van de wervelkolom of de sensaties die een persoon ervaart bij het uitvoeren van bepaalde bewegingen. De meest voorkomende mechanische oorzaak is degeneratie van de tussenwervelschijven (osteochondrose), wanneer zich involutionele veranderingen in de tussenwervelschijven voordoen en een verslechtering van de amortisatiefuncties van de tussenwervelschijven, wat tot pijn leidt. Een andere oorzaak van rugpijn zijn degeneratieve veranderingen in de gewrichten van de wervelkolom (spondyloartrose). Andere mechanische oorzaken zijn onder meer spierspasmen, spierspanning en hernia's.

Letsels: Letsels aan de wervelkolom, zoals verstuikingen en breuken, kunnen zowel acute pijn als chronische pijn veroorzaken. Verstuikingen, scheuren in de ligamenten die de wervelkolom ondersteunen, kunnen ontstaan ​​door verdraaien van de romp of onjuist tillen. Fracturen van de wervels zijn vaak het gevolg van osteoporose, een aandoening waarbij de botdichtheid verminderd is. Minder vaak kan rugpijn worden veroorzaakt door ernstigere verwondingen als gevolg van crashes en vallen.

Verworven aandoeningen en ziekten. Veel medische aandoeningen kunnen pijn veroorzaken of daaraan bijdragen. Deze omvatten scoliose, kyfose, kyfoscoliose, waarbij er meestal geen pijn is tot op middelbare leeftijd. Verschillende soorten artritis (osteoartritis, reumatoïde artritis, spondylitis ankylopoetica), stenose van het wervelkanaal, die de zenuwwortels van het ruggenmerg aantast. Ziekten zoals osteoporose zijn op zichzelf pijnloos, maar kunnen leiden tot wervelfracturen, die zich manifesteren door hevige pijn. Andere oorzaken van rugpijn zijn zwangerschap, nierinfecties of urolithiasis, endometriose, fibromyalgie, die wordt gekenmerkt door chronische vermoeidheid en diffuse spierpijn.

Infecties en tumoren. Hoewel infecties geen veelvoorkomende oorzaak van ziekte zijn, kunnen infecties toch pijn veroorzaken. Als het botweefsel is aangetast, hebben we het over osteomyelitis, als de infectie de tussenwervelschijven aantast, hebben we het over discitis. Tumoren zijn ook relatief zeldzaam bij pijn. Soms zijn tumoren van de wervelkolom primair, maar meestal zijn tumoren metastatisch en ligt de primaire focus in een ander deel van het lichaam.

Hoewel de oorzaken van rugpijn meestal fysiek zijn, is het belangrijk om te begrijpen dat emotionele stress een rol kan spelen bij zowel de intensiteit van de pijn als de duur. Bovendien kunnen stress en emotionele toestand de tonus van de skeletspieren beïnvloeden. Dus in de aanwezigheid van depressie en angst kan rugpijn intenser zijn. Bovendien kan slapeloosheid of slaapgebrek ook bijdragen aan pijn of deze verergeren.

Rugpijn is slechts een symptoom en kan worden weerspiegeld. Veel ziekten van het peritoneum en de bekkenorganen kunnen rugpijn veroorzaken (blindedarmontsteking, aneurysma, nierziekte, blaasziekte, infecties en ontstekingsziekte van het bekken).

Risicofactoren

• Leeftijd ouder dan 40
• Mannelijk geslacht
• Familiegeschiedenis
• Eerdere verwondingen
• Zwangerschap
• Chirurgische ingrepen aan de wervelkolom in het verleden
• Aangeboren afwijkingen van de wervelkolom.
• Gebrek aan regelmatige lichaamsbeweging
• Werk of activiteit waarbij langdurig zitten of gewichtheffen vereist is.
• Roken. Mensen die vaker roken dan mensen die niet roken, ervaren rugpijn.
• Overgewicht. Overgewicht hebben, vooral degenen met vet rond de taille, kan de rug meer belasten en heeft de neiging om zwakke spieren en beperkte mobiliteit te hebben
• Slechte houding. Een gestoorde houding leidt tot een verstoring van de verdeling van belastingsvectoren en tot spierspanning, spierspasmen en pijn.
• Stress. Van stress en andere emotionele factoren wordt aangenomen dat ze een belangrijke rol spelen bij rugpijn, vooral chronische pijn. Veel mensen spannen onbewust hun rugspieren aan als ze onder spanning staan.
• Conditie na een lange periode van depressie.
• Langdurig gebruik van geneesmiddelen (zoals steroïden) die botweefsel verzwakken.
• Longziekten die leiden tot chronische hoest.

Symptomen

De meeste mensen hebben tijdens hun leven rugpijn gehad. Er zijn veel redenen voor rugpijn, waarvan sommige door een persoon zelf worden veroorzaakt. Andere oorzaken zijn onder meer ongevallen, spierverstuikingen, sportblessures en verschillende ziekten. Hoewel de oorzaken kunnen verschillen, zijn ze meestal gemarkeerd met dezelfde symptomen.

• Aanhoudende pijn of stijfheid in een deel van de wervelkolom, van de basis van de nek tot het stuitbeen
• Acute, plaatselijke pijn in de nek, bovenrug of onderrug - vooral na het tillen van zware voorwerpen of het uitvoeren van zware activiteiten. (Pijn aan de bovenkant kan ook een teken zijn van een hartaanval of andere levensbedreigende aandoeningen. )
• Chronische pijn in het middelste of onderste deel, vooral na langdurig zitten of staan.
• Pijn in de onderrug die uitstraalt naar de billen van het been.
• Onvermogen om rechtop te staan.

Maar er zijn symptomen die medische hulp inroepen

• Gevoelloosheid, tintelingen of zwakte in de armen of benen, aangezien dit kan duiden op een dwarslaesie.
• Pijn in de onderrug straalt uit naar het been, wat kan wijzen op wortelcompressie (radiculitis).
• De pijn neemt toe bij hoesten of vooroverleunen, wat een teken kan zijn van een hernia.
• De pijn gaat gepaard met koorts en een branderig gevoel tijdens het urineren, wat een teken kan zijn van een urineweginfectie.
• Stoornissen van de darm- of blaasfunctie
• Geschiedenis van kanker
• Gewichtsverlies
• Langdurig gebruik van steroïden
• Geschiedenis van trauma
• Verhoogde malaise, zelfs na rust.
• Pijn die langer dan een maand aanhoudt
• Nachtpijn
• Geen effect van behandeling
• Geschiedenis van drugsgebruik

Diagnostiek

Omdat de oorzaak van rugpijn verschillende aandoeningen kunnen zijn, is het allereerst van belang dat de arts de anamnese en symptomen zorgvuldig verzamelt. Zowel de lokalisatie van pijn als de intensiteit, de aanwezigheid van bestraling zijn belangrijk. Het lichamelijk onderzoek omvat een zorgvuldig onderzoek van de neurologische toestand (reflexactiviteit, spierkracht, gevoeligheid enz. ). Als u een ziekte van de bekkenorganen vermoedt, kan de arts een consult met een gynaecoloog of uroloog voorschrijven.

Instrumentele onderzoeksmethoden

Radiografie is gewoonlijk van weinig waarde bij het diagnosticeren van ruggengraatpijn, vooral als er geen significante symptomen zijn. Het gebruik van radiografie is geïndiceerd voor acuut ernstig letsel of licht letsel bij patiënten ouder dan 50 jaar, patiënten met osteoporose of een voorgeschiedenis van langdurig gebruik van steroïden.

MRI is de meest informatieve diagnostische methode en maakt hoogwaardige visualisatie van zowel bot als weke delen mogelijk en maakt het mogelijk om zowel degeneratieve veranderingen als tumoren of infecties te diagnosticeren.

Voor een duidelijkere visualisatie van veranderingen in botweefsel, kan CT worden aanbevolen.

EMG en ENMG maken het mogelijk om de geleiding langs zenuwvezels en spieren te bepalen en worden in de regel gebruikt bij de diagnose van chronische rugpijn.

Echografisch onderzoek van de buikorganen of organen van het bekken en de nieren is nodig in het geval dat het nodig is om de bron van pijn te onderscheiden.

Laboratoriumonderzoeksmethoden worden ook gebruikt voor differentiële diagnose van ontstekingsziekten of infecties.

Behandeling

Er is geen universele behandeling voor rugpijn. De behandeling van rugpijn in elk individueel geval hangt af van zowel het ontstaan ​​van pijnmanifestaties als de individuele kenmerken van een persoon, aangezien de perceptie van mensen aanzienlijk varieert.

Medische behandeling omvat het gebruik van verschillende medicijnen, zowel conventionele analgetica of NSAID's, als spierverslappers of antibiotica voor infecties. Bij chronisch pijnsyndroom is het mogelijk om antidepressiva, kalmerende middelen of neuroleptica te gebruiken.

Niet-medicamenteuze behandelingen zoals fysiotherapie, massage, manuele therapie, acupunctuur en oefentherapie worden op grote schaal gebruikt bij de behandeling van rugpijn. Deze behandelingsmethoden zijn effectief bij zowel acute als chronische pijnmanifestaties die verband houden met aandoeningen van de wervelkolom.